Η αρθρίωση είναι μια χρόνια ασθένεια των αρθρώσεων στην οποία ο χόνδρος της άρθρωσης καταστρέφεται προοδευτικά. Καθώς ο χόνδρος καταστρέφεται, προκύπτουν αλλαγές στο οστό που καλύπτει ο χόνδρος και στην κάψουλα των αρθρώσεων.
Τι σημαίνει η λέξη αρθρίωση και ποια είναι τα συνώνυμα της;
Ο όρος αρθρέωση προέρχεται από την ελληνική λέξη "αρθρό" - την άρθρωση και το επίθημα "ozis" - μη φλεγμονώδη ασθένεια. Ωστόσο, αυτή η περιγραφή δεν είναι απολύτως ακριβής, δεδομένου ότι με την αρθρίτιδα στην άρθρωση υπάρχουν κάποιες φλεγμονώδεις αλλαγές. Στις αγγλικές χώρες, η "αρθρόφησή μας στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων ονομάζεται αρθρίτιδα (αρθρίτη), δηλαδή η φλεγμονώδη ασθένεια των αρθρώσεων (ITIS Suffix), ενώ συνήθως ονομάζουμε αρθρίτιδα, ζημιές αρθρώσεων σε ρευματικές ασθένειες, μολυσματικές, πυώδη βλάβες στην άρθρωση κλπ.
Στα σύγχρονα επιστημονικά άρθρα, ο όρος οστεοαρθρία βρίσκεται πιο συχνά (από τις ελληνικές λέξεις "Osteo" - οστό, "αρθρό" - άρθρωση, δηλαδή μη φλεγμονώδη ασθένεια της άρθρωσης και των οστών). Και πάλι, στις χώρες της αγγλικής γλώσσας, η "Οστεζό μας" "Η αρθρόφησή μας ονομάζεται οστεοαρθρίτιδα (Ostheoarthrithis), δηλαδή φλεγμονώδη ασθένεια της άρθρωσης και των οστών.
Συχνά από τους ασθενείς ακούμε την ερώτηση: "Καταρχάς, η αρθρέωση διαγνώστηκε σε μένα και τώρα η οστεοαρθρίτιδα είναι ήδη γράφοντας. Είναι πραγματικά τόσο κακό;" Στην πραγματικότητα, η αρθρίωση και η αρθρίτιδα είναι συνώνυμα και οι γιατροί σας μίλησαν για το ίδιο πράγμα.
Όπως έχουμε ήδη παρατηρήσει στην αρχή, με την αρθρίωση (οστεοαρθρία), ο χόνδρος καταστρέφεται προοδευτικά και τα οστά σταδιακά εμπλέκονται στη διαδικασία. Με την αρθρέωση στο οστό, εμφανίζεται πρώτα ένα τμήμα σκλήρυνσης (συμπύκνωση), ως αποτέλεσμα της απώλειας των ιδιοτήτων που απορροφούν σοκ. Στη συνέχεια, υπάρχουν σημεία κατά μήκος των άκρων του οστού (εξώξεις), τα οποία συχνά ονομάζονται λανθασμένα "καταθέσεις αλάτων" - Στην πραγματικότητα, με συνηθισμένη αρθρέωση, δεν υπάρχουν άλατα αλάτων. Με μια περαιτέρω πορεία της νόσου, το οστό αρχίζει να λυγίζει, να παραμορφώνεται, να σχηματίζονται κύστεις: συχνά η ασθένεια ονομάζεταιπαραμορφωτική αρθρίτιδα (Οστεοαρθρωμένη). Στα παλιά ιατρικά βιβλία, μερικές φορές μπορείτε να βρείτε τη φράση "παραμόρφωση της αρθρίτιδας", αλλά τώρα δεν χρησιμοποιείται σχεδόν ποτέ.
Οι ακριβείς αιτίες της ανάπτυξης της αρθρίδας θεωρήθηκαν άγνωστες για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε υπάρχει ένα άλλο όνομα για αυτή την ασθένεια - Ιδιοπαθή αρθρίωση, δηλαδή η αρθρέωση, η οποία προέκυψε για άγνωστους λόγους ή αυθόρμητα. Φυσικά, τώρα οι επιστήμονες δεν θεωρούν πλέον την αρθρίτιδα σε ένα μυστήριο και οι λόγοι για τους οποίους είναι γνωστοί οι λόγοι για την ανάπτυξή του. Περισσότερα για τις αιτίες της αρθρίδας, σχετικά με το ποια πρωτοβάθμια και δευτερογενή αρθρίτιδα είναι κάτω.
Η αρθρέωση επηρεάζει συχνότερα εκείνες τις αρθρώσεις που αντιμετωπίζουν μέγιστα φορτία (ισχίο, γόνατο, άρθρωση αστραγάλου, αρθρώσεις του χεριού). Η αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου ονομάζεται κοροιμία (από τη λέξη "coxa" - ισχίο), η άρθρωση του αστραγάλου - Crurosteoarthritis ("cruuris" - κάτω πόδι), γόνατο - Γονάρωση ("Gene" - γόνατο). Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αρθρέωση επηρεάζει και τις δύο αρθρώσεις του γόνατος, ενώ ένας από τους αρθρώσεις μπορεί να καταστραφεί περισσότερο. Σε αυτή την περίπτωση, η διάγνωση ακούγεται σαν μια διμερής γονιμή με κυρίαρχη βλάβη στη δεξιά (ή αριστερή) άρθρωση του γόνατος.
Συχνά, όχι ένα, αλλά αρκετές αρθρώσεις επηρεάζονται από την αρθρίωση, έτσι χρησιμοποιούν έναν άλλο όρο - Πολυοσεοαρνίαπου σημαίνει την ήττα των τριών ή περισσοτέρων αρθρώσεων (δύο συμμετρικές, για παράδειγμα, τόσο το γόνατο, όσο και κάποιες άλλες). Σε αυτή την περίπτωση, η διάγνωση συνήθως ακούγεται ως εξής: Πολυοστεοαρνία με κυρίαρχη βλάβη στις αρθρώσεις των γόνατος (ή ένα από αυτά).
Γιατί εμφανίζεται η αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος;
Η αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι διαφορετική. Ανάλογα με τις αιτίες της εμφάνισής της, διακρίνεται η πρωτογενή και η δευτερογενής αρθρίωση.
Πρωτογενή αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος
Ο αρθρικός χόνδρος καταστρέφεται και ενημερώνεται συνεχώς και κανονικά αυτές οι διαδικασίες είναι ισορροπημένες. Με την ηλικία, η ενημέρωση του χόνδρου επιβραδύνεται και η καταστροφή του χόνδρου, η οποία ονομάζεται διαδικασία υποβάθμισης ή εκφυλισμού, αρχίζει να επικρατεί.
Η διαδικασία σύνθεσης και καταστροφής του χόνδρου είναι κανονικά ισορροπημένη. Εάν ο εκφυλισμός αρχίσει να επικρατεί, τότε θα ξεκινήσει η αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο εκφυλισμός του χόνδρου, δηλαδή η ανάπτυξη της αρθρίσεως, συμβαίνει μετά από 45-50 χρόνια, αλλά μερικές φορές η αρθρέωση μπορεί να αναπτυχθεί σε 20 χρόνια. Ευτυχώς, η ανάπτυξη της αρθρίσεως σε τόσο μικρή ηλικία είναι εξαιρετικά σπάνια.
Οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στην αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Κατά κανόνα, εάν προκύψει η αρθρέωση, τότε στην ηλικία των 40-60 ετών, και αν μέχρι την ηλικία των 60 ετών δεν υπάρχει αρθροποίηση, τότε πιθανότατα δεν θα είναι πλέον ή μάλλον η αρθρίωση θα είναι ασήμαντη (ορισμένες εκφυλιστικές αλλαγές στην άρθρωση του γόνατος βρίσκονται σε όλους τους ηλικιωμένους, αλλά εκφράζονται διαφορετικά).
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι εάν παίρνετε και φτιάξετε ακτινογραφία σε όλους τους ανθρώπους, για παράδειγμα 60 ετών, τότε σχεδόν το 90%θα είναι σημάδια αρθρίσεως, αλλά δεν αισθάνονται όλοι τα γόνατά τους ως προβληματικά. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες που συχνά ήδη "σοβαρή" αρθρίτιδα δεν εμφανίζονται ή προκαλούν ελάχιστη ταλαιπωρία.
Η πρωτοβάθμια αρθρίωση εμφανίζεται αυθόρμητα, δηλ. Χωρίς παράγοντες εκτόξευσης, επομένως ονομάζεται Idiopathic, για τους οποίους μιλήσαμε νωρίτερα.
Έτσι, έχουμε ήδη ανακαλύψει ότι η ηλικία είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που καθορίζουν την ανάπτυξη της αρθρίδας, καθώς οι διαδικασίες εκφυλισμού χόνδρου αρχίζουν να επικρατούν με την ηλικία. Κάθε τέταρτο άτομο άνω των 55 ετών πάσχει από αρθρώσεις των αρθρώσεων του γόνατος. Αλλά σημειώσαμε επίσης ότι με την ηλικία, η αρθρίωση δεν αναπτύσσεται σε όλους. Υπάρχουν λοιπόν άλλοι λόγοι. Πριν τα απαριθμήσουμε, σημειώνουμε ότι δεν υπάρχει κύριος, κύριος λόγος. Η αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος αναπτύσσεται όσον αφορά τις αιτίες, ενώ κάποιοι διαδραματίζουν μεγάλο ρόλο, ενώ άλλοι - λιγότερο.
Πάτωμα. Πιο συχνά, οι γυναίκες της άρθρωσης του γόνατος υποφέρουν από γυναίκες. Οι ακριβείς λόγοι για αυτό είναι άγνωστοι, αλλά μπορείτε να προσπαθήσετε να εξηγήσετε τους ακόλουθους λόγους. Κατά μέσο όρο, το προσδόκιμο ζωής των γυναικών είναι μεγαλύτερο από ό, τι στους άνδρες και, κατά συνέπεια, η μέση ηλικιωμένη γυναίκα θα εκφράσει πιο εκφυλιστικές διαδικασίες. Επιπλέον, το σωματικό βάρος στις γυναίκες είναι κατά μέσο όρο ελαφρώς υψηλότερο. Το μέγεθος του οστού στις γυναίκες είναι μικρότερο από ό, τι στους άνδρες και, σε συνδυασμό με υψηλότερο σωματικό βάρος, αυτό οδηγεί σε υψηλότερη πίεση στην άρθρωση του γόνατος και, κατά συνέπεια, πιο έντονη μηχανική καταστροφή του χόνδρου. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων στις γυναίκες, η αρθρίωση αρχίζει να εμφανίζεται μετά την παύση της εμμηνόρροιας και, ενδεχομένως, η ανεπάρκεια των οιστρογόνων καθορίζει την ανάπτυξη της αρθρούς. Σημειώστε ότι οι προσπάθειες αντιμετώπισης της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος στις γυναίκες μετά από εμμηνόπαυση από οιστρογόνα, φυσικά, αναλαμβάνονται, αλλά μέχρι στιγμής δεν είναι επιτυχής.
Βάρος. Φυσικά, όσο μεγαλύτερο είναι το σωματικό βάρος, τόσο μεγαλύτερο είναι το φορτίο να μεταφερθεί στις αρθρώσεις των γόνατος. Επιπλέον, το υπερβολικό βάρος μειώνει τη σωματική δραστηριότητα και οδηγεί στην αδυναμία των μυών του ισχίου. Για μια πιο ενεργή σύνθεση του χόνδρου, είναι απαραίτητες κινήσεις (χωρίς υπερβολική πίεση) και με καθιστικό τρόπο ζωής, αρχίζουν να επικρατούν οι διαδικασίες της κασέτας του χόνδρου. Οι μύες του ισχίου είναι σημαντικοί σταθεροποιητές της άρθρωσης του γόνατος και με την αδυναμία αυτών των μυών, η κίνηση στην άρθρωση του γόνατος γίνεται πιο βαμμένη, η οποία επιταχύνει την καταστροφή του χόνδρου. Σε γενικές γραμμές, αυτές οι διαδικασίες μπορούν να περιγραφούν ως ένας φαύλος κύκλος: όσο μεγαλύτερο είναι το σωματικό βάρος, τόσο ταχύτερα η άρθρωση του γόνατος καταστρέφεται, τόσο μεγαλύτερος είναι ο πόνος, τόσο πιο δύσκολο είναι να μετακινηθεί, κάτι που οδηγεί και πάλι σε υπερβολικό σωματικό βάρος.
Φαύλος κύκλος παχυσαρκίας και αρθρέματος της άρθρωσης του γόνατος
Από την άλλη πλευρά, μόνο η αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος αναπτύσσεται μόνο μεταξύ των πλήρων ανθρώπων - εκείνοι που δεν έχουν παχυσαρκία μπορούν επίσης να υποφέρουν από αρθρίωση. Και πάλι, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αρθρίωση δεν έχει κανέναν λόγο.
Κληρονομικότητα. Έχει παρατηρηθεί από καιρό ότι η αρθρέωση των αρθρώσεων του γόνατος είναι μια "οικογενειακή" ασθένεια. Εάν έχετε αρθρίωση ή τους γονείς σας, τότε, δυστυχώς, η πιθανότητα αυτής της νόσου είναι υψηλή μαζί σας. Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει πολλά γονιδιακά χαρακτηριστικά που είναι υπεύθυνα για, για παράδειγμα, τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά της δομής της κύριας κασέτας του χόνδρου - κολλαγόνο, αλλά, δυστυχώς, μέχρι στιγμής αυτές οι ανακαλύψεις δεν έχουν πρακτική σημασία, διότι δεν μπορούμε να επηρεάσουμε την πρόληψη ή τη θεραπεία της αρθρίσεως. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η κληρονομιά της αρθρίνωσης μεταδίδεται κατά μήκος της γυναικείας γραμμής, γεγονός που εξηγεί εν μέρει την μεγάλη τάση τους σε αυτή την ασθένεια.
Η πρωτοβάθμια αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος δεν εμφανίζεται μόνο για έναν λόγο, αλλά μόνο από το σύνολό τους. Ταυτόχρονα, η αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος είναι σε ένα ή άλλο βαθμό σε όλους σχεδόν τους ανθρώπους άνω των 60 ετών, αλλά η σοβαρότητα της αρθρίδας είναι πολύ διαφορετική και δεν υπάρχει πάντοτε η αρθρίωση στην ακτινογραφία. Στην πραγματικότητα, είναι ακόμα πιο δύσκολο: δεν υπάρχει πόνος στην άρθρωση του γόνατος σε ηλικιωμένο ή, επιπλέον, σε ηλικία 40-60 ετών θα συνοδεύεται από αλλαγές στην ακτινογραφία που χαρακτηριστικό της αρθρούς.
Για παράδειγμα, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι το 76% των ηλικιωμένων με καταγγελίες πόνου στα γόνατα στην ακτινογραφία βρήκε την αρθρίτιδα. Δηλαδή, δεν υπάρχει πόνος στην άρθρωση του γόνατος σε ένα ηλικιωμένο άτομο είναι αναγκαστικά αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος.Ταυτόχρονα, μεταξύ όλων των ηλικιωμένων με αρθρίτιδα των αρθρώσεων γόνατος που βρέθηκαν στην ακτινογραφία, μόνο το 81% θα κάνει καταγγελίες για τον πόνο. Δηλαδή, δεν υπάρχει πάντα η υπάρχουσα αρθρίωση.
Αυστηρά μιλώντας, δεν υπάρχει υποχρεωτική σύνδεση της σοβαρότητας του πόνου με τη σοβαρότητα της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος στην ακτινογραφία. Συμβαίνει ότι οι αλλαγές στην ακτινογραφία είναι εντελώς ασήμαντες και ο πόνος είναι ισχυρός και συμβαίνει με την αντίθετη κατεύθυνση: η άρθρωση καταστρέφεται πλήρως στην ακτινογραφία και ένα άτομο μπορεί να οδηγήσει ένα ποδήλατο, να ασχολείται με τη γιόγκα, να εργάζεται ως Malarus και τέτοιες περιπτώσεις που συναντάμε σχεδόν κάθε μέρα.
Πιο συχνά, η αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος αρχίζει με το εσωτερικό (μεσαίο) τμήμα.
Η ακτινογραφία της άρθρωσης του γόνατος που επηρεάζεται από την αρθρίτιδα από το εσωτερικό. Το μπλε βέλος σηματοδότησε το εξωτερικό τμήμα της άρθρωσης και το πορτοκαλί - το εσωτερικό της άρθρωσης. Δώστε προσοχή στο πόσο ήδη το χάσμα μεταξύ των οστών είναι από μέσα: ο χόνδρος δεν είναι ορατός στην ακτινογραφία και αυτό το κενό σημαίνει χόνδρο. Σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει πρακτικά χόνδρος στο εσωτερικό της άρθρωσης του γόνατος και το οστό έχει ήδη τρίβεται στο οστό.
Με τη σταδιακή τριβή του χόνδρου από το εσωτερικό της άρθρωσης του γόνατος, το πόδι αρχίζει να λυγίζει. Δεδομένου ότι η αρθρέωση συχνά επηρεάζει και τις δύο αρθρώσεις του γόνατος, δηλαδή είναι διμερής, και τα δύο πόδια αρχίζουν να στρεβλώνονται και εμφανίζεται μια παραμόρφωση του ποδιού Ο (παραμόρφωση Varior).
Λιγότερο συχνά (σε περίπου 10% των περιπτώσεων), τα εξωτερικά τμήματα της άρθρωσης επηρεάζονται από την αρθρίωση και στην περίπτωση αυτή αρχίζει η παραμόρφωση σε σχήμα Χ (valgus).
Φυσικά, με την καμπυλότητα, το φορτίο στο εσωτερικό (με σχήμα Ο) ή οι εξωτερικές (με σχήμα Χ) παραλλαγές παραμόρφωσης αυξάνονται ακόμη περισσότερο και η αρθρέωση θα αναπτυχθεί ταχύτερα και αμετάκλητα.
Η αρθρέωση μπορεί να ξεκινήσει όχι μόνο στο εσωτερικό ή το εξωτερικό τμήμα, αλλά και μεταξύ του κυπέλλου γόνατος (επιγονατίδας) και του ενδιάμεσου αυλάκου του μηριαίου οστού. Αυτή η επιλογή ονομάζεται PATELLO-PHOMARY ARTHROSION και συμβαίνει, κατά κανόνα, λόγω του Κλίση, υπογείωση ενός μοτίβου, συνδρόμιο πλευρικής υπερπέθωσης στο οποίο ένα ξεχωριστό άρθρο είναι αφιερωμένο στον ιστότοπό μας ή μετά Κατάγματα της επιγονατίδας , το οποίο μπορείτε επίσης να διαβάσετε σε ένα ξεχωριστό άρθρο.
Δευτερεύουσα αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος
Η αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος μπορεί επίσης να αναπτυχθεί λόγω συγκεκριμένων αιτιών, στην περίπτωση αυτή η αρθρίτιδα ονομάζεται δευτερεύουσα. Τώρα θα μιλήσουμε εν συντομία για τις επιλογές για δευτερογενή αρθρίτιδα.
Μετά την τραυματική αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος. Οι τραυματισμοί της άρθρωσης του γόνατος, φυσικά, δεν προσθέτουν μια άρθρωση της υγείας και σχεδόν όλοι τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αυξάνουν τον κίνδυνο αρθρέσεως.
Ένας από τους πιο συνηθισμένους τραυματισμούς της άρθρωσης του γόνατος είναι η ρήξη του Menisci, η οποία είναι αφιερωμένη σε ξεχωριστό άρθρο στην ιστοσελίδα μας. Δυστυχώς, κάθε άτομο με το κενό του μηνίσκου είχε ποτέ την πιθανότητα να αναπτύξει την αρθρίωση ποτέ. Εάν ένας μέσος (εσωτερικός) μηνίσκος είναι κατεστραμμένος, τότε η αρθρέωση θα αναπτυχθεί μάλλον στο εσωτερικό της άρθρωσης του γόνατος. Και, κατά συνέπεια, εάν ο εξωτερικός μηνίσκος εκρήγνυται, τότε θα αναπτυχθεί η αρθρίωση στην εξωτερική άρθρωση της άρθρωσης. Σημειώστε ότι η ρήξη του μηνίσκου δεν οδηγεί πάντα αναγκαστικά στην αρθρίωση, την πιθανότητα ανάπτυξης του AULS. Φυσικά, όσο περισσότερο ο μηνίσκος είναι κατεστραμμένος, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος αρθρίδας.
Ένας άλλος λόγος για την ανάπτυξη της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος είναι οι ρήξη των συνδέσμων, για παράδειγμα, μια ρήξη του εμπρόσθιου σταυροειδούς συνδέσμου. Ως αποτέλεσμα της ρήξης του συνδέσμου στην άρθρωση, μπορεί να εμφανιστεί η αστάθεια, η οποία, φυσικά, θα οδηγήσει σε βλάβη στον χόνδρο και στην ανάπτυξη της αρθρίσεως. Φυσικά, η βλάβη του χόνδρου εξαρτάται από το βαθμό αστάθειας, ο οποίος μπορεί να είναι διαφορετικός.
Ένας πολύ βαρύτερος τραυματισμός του αρθρώματος του γόνατος είναι ένα κάταγμα των κνημιαίων της κνήμης ή κατάγματος των μηριαίων κονδύλων εάν η γραμμή θραύσης εισέλθει στην αρθρική επιφάνεια, τότε ένα τέτοιο κάταγμα ονομάζεται ενδοαρθική. Σχεδόν οποιοδήποτε ενδογενές κάταγμα συνοδεύεται από μετατόπιση θραυσμάτων και έτσι το σχήμα της αρθρικής επιφάνειας αλλάζει. Το βήμα που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της μετατόπισης οδηγεί αναπόφευκτα στην προοδευτική καταστροφή του χόνδρου και στην εμφάνιση της αρθρίσεως. Φυσικά, το βαρύτερο κάταγμα, τόσο μεγαλύτερο είναι το ενδοεπιχειώδες κάταγμα των θραυσμάτων, τόσο περισσότερο ο χόνδρος είναι κατεστραμμένος και ο κίνδυνος αρθρίτιδας είναι υψηλότερος. Μετά από τα βαριά πολλαπλά θρυμματισμένα κατάγματα των κνημιαίων κονδύλων, η αρθρίτιδα αναπτύσσεται σε σχεδόν το 100% των περιπτώσεων, ακόμη και παρά την τέλεια εκτελεσμένη χειρουργική επέμβαση οστεοσυνθέσεως (εξάλειψη θραυσμάτων οστών και στερέωση με βίδες, πλάκες κ.λπ.)