Πόνος στην πλάτη

Ο πόνος στη μέση αναφέρεται συχνά ως οσφυαλγία ή λουμποντία. Η οσφυαλγία ή «λουμπάγκο» είναι μια επίθεση οξείας οσφυαλγίας, η οποία συνήθως σχετίζεται με υποθερμία και καταπόνηση. Οσφυϊκή οσφυϊκή μοίρα εμφανίζεται σε πολλούς ανθρώπους και είναι συχνά η αιτία της προσωρινής αναπηρίας. Συχνά, αθλητικοί τραυματισμοί ή διαστρέμματα μπορεί να είναι η αιτία της οσφυαλγίας, αλλά μερικές φορές ο παράγοντας που προκαλεί την εμφάνιση του πόνου παραμένει άγνωστος. Το Lumbago χαρακτηρίζεται από πόνο χωρίς ακτινοβολία στα πόδια. Ο πόνος στη μέση (οσφυαλγία) μπορεί να εμφανιστεί οξεία και σταδιακά να εξελιχθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συχνά υπάρχει δυσκαμψία το πρωί και σταδιακά η δυσκαμψία μετατρέπεται σε σύνδρομο πόνου. Η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης (ανταλγική σκολίωση) είναι επίσης δυνατή ως αποτέλεσμα μυϊκού σπασμού. Ο ίδιος ο πόνος μπορεί να οφείλεται σε μυϊκό σπασμό, ο οποίος με τη σειρά του σχετίζεται με άλλες αιτίες. Αυτό μπορεί να είναι υπερφόρτωση ή διάστρεμμα, αθλητικοί τραυματισμοί, δισκοκήλη, σπονδυλαρθρώσεις (σπονδύλωση), νεφρική νόσο (λοιμώξεις ή πέτρες στα νεφρά). Μερικές φορές ο ασθενής καθορίζει με ακρίβεια τη σχέση αιτίου-αποτελέσματος της εμφάνισης αδιαθεσίας με την άσκηση, την υποθερμία, αλλά συχνά ο πόνος εμφανίζεται χωρίς προφανή λόγο. Μερικές φορές, ο πόνος στην πλάτη μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και μετά το φτάρνισμα, το σκύψιμο ή τη χρήση παπουτσιών. Αυτό μπορεί να διευκολυνθεί από παραμορφωτικές ασθένειες της σπονδυλικής στήλης, όπως η σκολίωση.

Σε αντίθεση με το lumbago, ο όρος lumbodynia δεν σημαίνει οξύ πόνο, αλλά υποξεία ή χρόνιο πόνο. Κατά κανόνα, ο πόνος με λουμποντένια εμφανίζεται σταδιακά σε διάστημα αρκετών ημερών. Ο πόνος μπορεί επίσης να εμφανιστεί τις πρωινές ώρες και μπορεί να μειωθεί με τη σωματική δραστηριότητα. Η Lumbodynia χαρακτηρίζεται από αυξημένο πόνο κατά τη διάρκεια παρατεταμένων στατικών φορτίων (καθιστή θέση, άβολη θέση σώματος). Χαρακτηριστικό της λουμποντίνιας είναι επίσης ότι ο πόνος ανακουφίζεται με την κατάκλιση σε μια συγκεκριμένη θέση. Οι ασθενείς με λουμποντία δυσκολεύονται να εκτελέσουν συνήθεις δραστηριότητες όπως το πλύσιμο ή το να φορέσουν παπούτσια λόγω μυϊκών σπασμών. Λόγω της νόσου, παρατηρείται μείωση του όγκου των κινήσεων του κορμού (κλίση προς τα εμπρός ή, σε μικρότερο βαθμό, κλίση στο πλάι ή επέκταση). Λόγω του συνδρόμου πόνου, ο ασθενής συχνά πρέπει να αλλάξει θέση όταν είναι απαραίτητο να καθίσει ή να σταθεί. Σε αντίθεση με την οσφυϊκή μοίρα, ο μυϊκός σπασμός είναι λιγότερο έντονος και, κατά κανόνα, δεν καλύπτει ολόκληρο το κάτω μέρος της πλάτης και συχνά υπάρχουν ενδείξεις επικράτησης σπασμού στη μία πλευρά.

Αιτίες πόνου στην πλάτη

Ο πόνος στην πλάτη είναι σύμπτωμα. Οι πιο συχνές αιτίες πόνου στην πλάτη είναι οι παθήσεις (τραυματισμοί) των μυών, των οστών και των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Ωρες ωρεςπόνος στην πλάτημπορεί να προκληθεί από ασθένειες της κοιλιακής κοιλότητας, της μικρής λεκάνης και του θώρακα. Τέτοιοι πόνοι ονομάζονται ανακλαστικοί πόνοι. Ασθένειες της κοιλιάς (π. χ. σκωληκοειδίτιδα), ανεύρυσμα αορτής, νεφρική νόσο (ουρολιθίαση, λοίμωξη των νεφρών, λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης), λοιμώξεις των πυελικών οργάνων, των ωοθηκών - όλες αυτές οι ασθένειες μπορεί να εκδηλωθούνπόνος στην πλάτη. . . Ακόμη και μια φυσιολογική εγκυμοσύνη μπορεί να οδηγήσει σε πόνο στη μέση λόγω διαστρέμματος στην περιοχή της πυέλου, μυϊκό σπασμό λόγω στρες και ερεθισμό των νεύρων.

Συχνάπόνος στην πλάτησχετίζεται με τις ακόλουθες ασθένειες:

• Συμπίεση της νευρικής ρίζας, που προκαλεί συμπτώματα ισχιαλγίας και τις περισσότερες φορές προκαλείται από κήλη δίσκου. Κατά κανόνα, όταν συμπιέζεται η νευρική ρίζα, ο πόνος είναι οξύς, έχει ακτινοβολία και μειωμένη ευαισθησία στη ζώνη εννεύρωσης της νευρικής ρίζας. Η δισκοκήλη εμφανίζεται κυρίως ως αποτέλεσμα εκφυλισμού δίσκου. Υπάρχει διόγκωση του ζελατινώδους τμήματος του δίσκου από την κεντρική κοιλότητα και πίεση στις νευρικές ρίζες. Οι εκφυλιστικές διεργασίες στους μεσοσπονδύλιους δίσκους ξεκινούν από την ηλικία των 30 ετών και άνω. Αλλά η ίδια η παρουσία μιας κήλης δεν οδηγεί πάντα σε επίδραση στις νευρικές δομές.
• Σπονδύλωση - εκφυλιστικές αλλαγές συμβαίνουν στους ίδιους τους σπονδύλους, εμφανίζονται οστικές αναπτύξεις (οστεόφυτα), οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τα κοντινά νεύρα, γεγονός που οδηγεί σε πόνο.
• Η σπονδυλική στένωση μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα εκφυλιστικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη (σπονδύλωση και οστεοχόνδρωση). Ένας ασθενής με σπονδυλική στένωση στην οσφυϊκή περιοχή μπορεί να εμφανίσει πόνο στη μέση που ακτινοβολεί και στα δύο πόδια. Ο πόνος στη μέση μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα της ορθοστασίας ή του περπατήματος.
• Σύνδρομο Cauda Equina. Αυτό είναι επείγουσα ιατρική κατάσταση. Το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της συμπίεσης των στοιχείων της ιπποειδούς ουράς (τελικό τμήμα του νωτιαίου μυελού). Ένας ασθενής με σύνδρομο ιπποειδούς ουράς μπορεί να παρουσιάσει πόνο και διαταραχή της λειτουργίας του εντέρου και της ουροδόχου κύστης (ακράτεια ούρων και ατονία). Αυτό το σύνδρομο απαιτεί επείγουσα χειρουργική επέμβαση.
• Σύνδρομα πόνου όπως το σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου ή η ινομυαλγία. Το σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου χαρακτηρίζεται από πόνο και πόνο σε ορισμένα σημεία (σημεία ενεργοποίησης), μείωση του όγκου της κίνησης των μυών σε επώδυνες περιοχές. Το σύνδρομο πόνου μειώνεται με τη χαλάρωση των μυών που βρίσκονται στις επώδυνες περιοχές. Με την ινομυαλγία, ο πόνος και ο πόνος είναι κοινά σε όλο το σώμα. Η ινομυαλγία δεν χαρακτηρίζεται από σφίξιμο και μυϊκό πόνο.
• Οι οστικές λοιμώξεις (οστεομυελίτιδα) της σπονδυλικής στήλης σπάνια είναι η αιτία της νόσου.
• Οι μη λοιμώδεις φλεγμονώδεις ασθένειες της σπονδυλικής στήλης (αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα) μπορεί να προκαλέσουν δυσκαμψία και πόνο στη σπονδυλική στήλη (συμπεριλαμβανομένου του κάτω μέρους της πλάτης), ο οποίος είναι ιδιαίτερα χειρότερος το πρωί.
• Οι όγκοι, τις περισσότερες φορές οι καρκινικές μεταστάσεις, μπορεί να είναι πηγή ενόχλησης στο κάτω μέρος της πλάτης.
• Η φλεγμονή των νεύρων και, κατά συνέπεια, οι εκδηλώσεις πόνου (στο στήθος ή στην οσφυϊκή περιοχή) μπορεί να προκληθούν από βλάβη στα ίδια τα νεύρα (για παράδειγμα, με έρπητα ζωστήρα)
• Δεδομένης της ποικιλίας των αιτιών των συμπτωμάτων, όπως οξεία ή υποξεία οσφυαλγία, είναι πολύ σημαντικό να αξιολογηθεί πλήρως ο ασθενής και να γίνουν όλες οι απαραίτητες διαγνωστικές διαδικασίες.

Συμπτώματα

Ο πόνος στην οσφυοϊερή περιοχή είναι το κύριο σύμπτωμα της οσφυϊκής μοίρας, της οσφυονίας, της οσφυϊσαλγίας.

• Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί κάτω από το μπροστινό, το πλάι ή το πίσω μέρος του ποδιού (οσφυϊκή ισχαλγία) ή μπορεί να εντοπίζεται μόνο στην οσφυϊκή περιοχή (οσφυϊκή περιοχή, οσφυϊκή οσφυϊκή περιοχή).
• Η αίσθηση ότι πονάει η μέση μπορεί να ενταθεί μετά την άσκηση.
• Μερικές φορές ο πόνος μπορεί να επιδεινωθεί τη νύχτα ή όταν κάθεστε για πολλή ώρα, όπως κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου ταξιδιού με αυτοκίνητο.
• Ίσως η παρουσία μουδιάσματος και αδυναμίας στο τμήμα του ποδιού, που βρίσκεται στη ζώνη νεύρωσης του συμπιεσμένου νεύρου.

Για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, μια σειρά από κριτήρια (συμπτώματα) αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής:

• Πρόσφατο ιστορικό τραυματισμού, όπως πτώση από ύψος, τροχαίο ατύχημα ή παρόμοια περιστατικά.
• Η παρουσία μικροτραυματισμών σε ασθενείς άνω των 50 ετών (π. χ. πτώση από χαμηλό ύψος ως αποτέλεσμα ολίσθησης και προσγείωσης στους γλουτούς).
• Ιστορικό μακροχρόνιας χρήσης στεροειδών (για παράδειγμα, πρόκειται για ασθενείς με βρογχικό άσθμα ή ρευματολογικές παθήσεις).
• Κάθε ασθενής με οστεοπόρωση (κυρίως ηλικιωμένες γυναίκες).
• Κάθε ασθενής άνω των 70 ετών: σε αυτή την ηλικία, υπάρχει υψηλός κίνδυνος καρκίνου, λοιμώξεων και παθήσεων των κοιλιακών οργάνων, που μπορεί να προκαλέσουν πόνο στη μέση.
• Ιστορία της ογκολογίας
• Η παρουσία μολυσματικών ασθενειών στο πρόσφατο παρελθόν
• Θερμοκρασία άνω των 100 F (37, 7 C)
• Χρήση ναρκωτικών: Η χρήση ναρκωτικών αυξάνει τον κίνδυνο μολυσματικών ασθενειών.
• Ο πόνος στη μέση επιδεινώνεται κατά την ηρεμία: κατά κανόνα, αυτή η φύση του πόνου σχετίζεται με ογκολογία ή λοιμώξεις και αυτός ο πόνος μπορεί επίσης να είναι με αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα).
• Σημαντική απώλεια βάρους (χωρίς προφανή λόγο).
• Η παρουσία οποιασδήποτε οξείας δυσλειτουργίας του νεύρου αποτελεί σήμα για επείγουσα ιατρική φροντίδα. Για παράδειγμα, πρόκειται για παραβίαση του περπατήματος, δυσλειτουργία του ποδιού, κατά κανόνα, είναι συμπτώματα οξείας νευρικής βλάβης ή συμπίεσης. Κάτω από ορισμένες συνθήκες, τέτοια συμπτώματα μπορεί να απαιτούν επείγουσα νευροχειρουργική επέμβαση.
• Η δυσλειτουργία του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης (τόσο η ακράτεια όσο και η κατακράτηση ούρων) μπορεί να είναι σημάδι επείγουσας ιατρικής ανάγκης.
• Η αποτυχία της συνιστώμενης θεραπείας ή ο αυξημένος πόνος μπορεί επίσης να απαιτήσει την αναζήτηση ιατρικής βοήθειας.

Η παρουσία οποιουδήποτε από τους παραπάνω παράγοντες (συμπτώματα) αποτελεί σήμα για αναζήτηση ιατρικής βοήθειας εντός 24 ωρών.

Διαγνωστικά

Το ιατρικό ιστορικό είναι σημαντικό για την ακριβή διάγνωση, καθώς διάφορες καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν πόνο στη μέση. Ο χρόνος έναρξης του πόνου, η σχέση με τη σωματική καταπόνηση, η παρουσία άλλων συμπτωμάτων όπως βήχας, αύξηση της θερμοκρασίας, δυσλειτουργία της κύστης ή του εντέρου, η παρουσία κρίσεων κ. λπ. Πραγματοποιείται φυσική εξέταση: εντοπισμός σημείων πόνου, παρουσία μυϊκού σπασμού, μελέτη της νευρολογικής κατάστασης. Εάν υπάρχει υποψία παθήσεων της κοιλιακής κοιλότητας ή των πυελικών οργάνων, τότε διενεργείται εξέταση (υπερηχογράφημα των κοιλιακών οργάνων, υπερηχογράφημα πυελικών και πυελικών οργάνων, εξετάσεις αίματος ούρων).

Εάν εξαιρεθεί η σωματική γένεση του πόνου στη μέση, τότε μπορούν να συνταγογραφηθούν μέθοδοι ενόργανης έρευνας όπως η ακτινογραφία, η αξονική τομογραφία ή η μαγνητική τομογραφία.

Η ακτινογραφία είναι η αρχική μέθοδος εξέτασης και σας επιτρέπει να προσδιορίσετε την παρουσία αλλαγών στον οστικό ιστό και έμμεσων ενδείξεων αλλαγών στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Η αξονική τομογραφία σάς επιτρέπει να απεικονίσετε την παρουσία διαφόρων αλλαγών, τόσο στον οστικό ιστό όσο και σε μαλακές πέτρες (ειδικά με αντίθεση).

Η μαγνητική τομογραφία είναι η πιο κατατοπιστική ερευνητική μέθοδος που επιτρέπει τη διάγνωση μορφολογικών αλλαγών σε διάφορους ιστούς.

Η πυκνομετρία είναι απαραίτητη όταν υπάρχει υποψία οστεοπόρωσης (συνήθως σε γυναίκες άνω των 50 ετών)

Το EMG (ENMG) χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της παραβίασης της αγωγιμότητας κατά μήκος των νευρικών ινών.

Συνταγογραφούνται εργαστηριακές εξετάσεις (εξετάσεις αίματος, ούρων, βιοχημεία αίματος) κυρίως για τον αποκλεισμό φλεγμονωδών διεργασιών στον οργανισμό.

Θεραπεία πόνου

Αφού διαπιστωθεί η διάγνωση και η επιβεβαίωση της σπονδυλικής γένεσης με οσφυαλγία και οσφυονία, συνταγογραφείται μια συγκεκριμένη θεραπεία για τον πόνο στη μέση.

Σε οξύ πόνο, η ανάπαυση είναι απαραίτητη για 1-2 ημέρες. Η ανάπαυση στο κρεβάτι μπορεί να μειώσει τη μυϊκή καταπόνηση και τον μυϊκό σπασμό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν το σύνδρομο πόνου οφείλεται σε μυϊκό σπασμό, το σύνδρομο πόνου μειώνεται μέσα σε λίγες μέρες χωρίς τη χρήση φαρμάκων, μόνο λόγω ανάπαυσης.

Φαρμακευτική αγωγή. Για το σύνδρομο πόνου, χρησιμοποιούνται φάρμακα της ομάδας ΜΣΑΦ. Οι αναστολείς COX-2 έχουν λιγότερες παρενέργειες, αλλά η μακροχρόνια χρήση αυτών των φαρμάκων έχει επίσης ορισμένους κινδύνους. Δεδομένου ότι όλα τα φάρμακα αυτής της ομάδας έχουν πολλές παρενέργειες, η λήψη φαρμάκων αυτής της ομάδας θα πρέπει να είναι βραχύβια και υπό την υποχρεωτική επίβλεψη ενός γιατρού.

Μυοχαλαρωτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση του σπασμού. Αλλά η χρήση αυτών των φαρμάκων είναι αποτελεσματική μόνο με την παρουσία σπασμού.

Τα στεροειδή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία του πόνου, ειδικά όταν υπάρχουν σημεία ισχιαλγίας. Αλλά λόγω της παρουσίας έντονων παρενεργειών, η χρήση στεροειδών πρέπει να είναι επιλεκτική και βραχύβια.

Χειροκίνητη θεραπεία. Αυτή η τεχνική μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική παρουσία μυϊκών μπλοκ ή υπεξάρθρωσης των αρθρώσεων της όψης. Η κινητοποίηση των κινητικών τμημάτων μπορεί να μειώσει τόσο τον μυϊκό σπασμό όσο και τον πόνο στη μέση.

Φυσιοθεραπεία. Υπάρχουν πολλές σύγχρονες φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες που μπορούν να μειώσουν τον πόνο και τη φλεγμονή, να βελτιώσουν τη μικροκυκλοφορία (για παράδειγμα, ηλεκτροφόρηση, κρυοθεραπεία, θεραπεία με λέιζερ κ. λπ. ).

Θεραπεία άσκησης. Η άσκηση δεν συνιστάται για οξύ πόνο στη μέση. Η σύνδεση της θεραπείας άσκησης είναι δυνατή μετά τη μείωση του συνδρόμου του πόνου. Με την παρουσία χρόνιου πόνου, η άσκηση μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική στην ενίσχυση του μυϊκού κορσέ και στη βελτίωση της εμβιομηχανικής της σπονδυλικής στήλης. Οι ασκήσεις πρέπει να επιλέγονται μόνο με έναν γιατρό άσκησης, καθώς συχνά ανεξάρτητες ασκήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένες εκδηλώσεις πόνου. Η συστηματική θεραπεία άσκησης, ειδικά με την παρουσία εκφυλιστικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη (οστεοχόνδρωση, σπονδύλωση), μπορεί να διατηρήσει τη λειτουργικότητα της σπονδυλικής στήλης και να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο συνδρόμων πόνου.